donderdag 7 januari 2016

Parkeermannetjes



Carmona is een oud historisch stadje ten Noordoosten van Sevilla. Een bezoek waard. Daarom rijden wij vol goede moed het moderne stadsdeel binnen op zoek naar een parkeerplaats. Al snel vinden wij er één, pal naast de poort die toegang geeft tot het oude centrum. Klein als hij is, blijkt hij bijna vol. Een parkeerwachter in geel hesje, wijst ons op een nog open plaats. Als wij geparkeerd staan en onze spullen hebben gepakt, komt hij op ons afgelopen. Een bonnenboekje houdt hij tussen duim en wijsvinger omhoog. In het Spaans wijst hij op het bedrag van 1 Euro. Na een korte discussie in gebarentaal en weinig Spaanse woorden van onze kant, blijkt dat het bedrag voor de gehele dag geldt. Een koopje. Als wij aan het einde van de middag terug komen bij de parkeerplaats blijkt die op enkele auto’s na leeg te zijn. Het bonnetje dat onder onze ruitenwisser was geplaatst is verdwenen, evenals de parkeerwachter. Een collega van hem, zonder hesje, vraagt of wij ‘problems’ hebben. Dat is niet het geval. Nog even blijft hij om ons heen hangen. Om dan terug te lopen naar waar hij vandaan kwam. Met zijn vertrek verdwijnt onze gedachte dat wij meer dan die ene Euro moeten betalen.
In de drukke buurt van ons appartement lopen ook parkeerwachters rond. Elke automobilist wordt vaak door twee of meerdere mannen naar een vrije parkeerplaats geloodst. Zouden de automobilisten hen betalen voor hun diensten, vragen wij ons af? Dat willen wij niet en dus negeren wij hen. Vanaf dat moment knaagt er iets. Zouden wij niet ‘opgelicht’ zijn in Carmona?