De
avondlucht is bewolkt en een zachte bries waait over het tarweveld dat van
verre te ruiken is. Mijn fiets verstop ik in het riet langs een smalle sloot.
Dan loop ik met stevige passen over een breed karrenspoor dat door een
aardappelveld loopt. Onder mijn arm houd ik een opvouwbaar jagerskrukje, om
mijn nek bungelt een verrekijker. Op ongeveer vijfenzeventig meter van een
hoogspanningsmast installeer ik mij tussen het groen van duizenden
aardappelstoelen. Hoog in top van de mast heeft een boomvalk zijn nest. Omdat er
geen teken van enig leven is tuur ik over de velden de lucht af, waarin de
bruine kiekendief aan het jagen is. Ik wacht niet alleen op activiteit van de
boomvalken, maar ook op Peter. Hij brengt vele uren meer door bij ‘zijn’
boomvalken dan ik. Als hij later naast mij zit, horen wij de karakteristieke
roep van een mannetje boomvalk. Pal boven onze hoofden vliegt hij voorbij. Een zwaluw
is tussen zijn poten geklemd. Enthousiast vertelt Peter over wat komen gaat.
“Straks zal hij zijn buit overpakken in zijn bek en het vrouwtje lokken. Die
zal haar nest verlaten, waarna het mannetje zijn prooi zal overdragen”. Als het
vrouwtje echter haast bewegingloos op haar nest blijft zitten, vliegt het
mannetje op en eet uiteindelijk vliegend zijn vangst zelf op. Minutenlang
volgen wij de boomvalk die als een ware acrobaat door het luchtruim scheert en dwarrelt
op zoek naar een volgend slachtoffer. Peter vertelt vol passie over zijn gedrag.
Nog een keer komt de boomvalk dichterbij om daarna definitief uit het zicht te
verdwijnen. Voor mij een teken om naar huis
te gaan. Peter blijft wachten op de terugkeer van de valk al wordt het
elf uur.
de
avond valt in
ver aan de horizon
schakeert de lucht
ver aan de horizon
schakeert de lucht
*
Hobby heeft hier een dubbele lading, immers de Engelse benaming voor boomvalk
is hobby.
